निर्मम

माझ्या चुकांबद्दल संपूर्ण शरणागती
पत्करणार नाही मी...
अथवा तुझ्या चुकांकडूनही अपेक्षित नाही मला
कसलीही साश्रू कबुली!
इर्षेने भांडावे..पटवावे अथवा पटवून घ्यावे
असले तत्त्वच निघून गेले आहे आयुष्यातून...
दुसर्‍याइतकेच स्वत:चे शरीर वागणेही
दिसू लागले आहे दुरून...
आता इतक्या पटकन,सहज
कुणावर दगड फेकु शकत नाही मी...

जळत्या उदबत्तीला उरलेल्या राखेचे अप्रूप
तेवढेच माझ्यासाठी तुझे-माझे पश्चाताप
तुझे-माझे आदर सन्मान!
काहीच नाही असे आता ज्यावाचून अडेल;
हातात तलवार देताना लक्ष्य आधीच सांगा
अन्यथा माझेच मुंडके ही
तितक्याच निर्ममतेने उडेल!...
जिवाला जीव देणे
अथवा जीवासाठी जीव घेणे;
एकाच दुतोंडी सापाची दोन तोंडे फक्त!
मागेपुढे सरपटत राहण्यला
आयुष्याची यात्रा म्हणावी
इतका निष्पाप,निरागस राहिलो नाही मी!...

सर्वोत्कृष्ट शत्रू करू शकेल
त्याहूनही मी जास्त करतो माझा तिरस्कार;
तेव्हा आता अंगावर खरचटत नाहीत कुणाची दूषणे
वा मोरपिसागत हूळहूळत नाहीत स्तुतीची आभूषणे...
तुझे स्तुती-शाप केव्हा ऐकू मित्रा?
माझ्याच एका मोठ्या गदारोळातून
केव्हाचा मलाच ऐकू पाहतो आहे मी...

चुक तुझी असेल अथवा माझीही...
किंवा काही काळानंतर
मुळात 'चुक' असे काही नसेलही...!
शरण येणार नाही इतक्यासाठीच
की हारल्याची खात्री नाही;
वा स्वीकारणार नाही शरणचिठ्ठी
कारण जिंकलो हे ही निश्चित नाही!
कुठल्या शब्दाकृतीला नसतो
काळनिरपेक्ष, स्वावलंबी अर्थ
तोवर झूठ आहे
कुणावरही, कशासाठीही
शिरा ताणून ओरडने...!
माझ्याकडून तुला असलेल्या
किमान तिरस्कारच्या अपेक्षेतूनही
मोकळे करतो आहे तुला...
निराश होताना विसरू नकोस
अगदी माझ्यासारखाच आहेस तू
आणि अगदी तुझ्यासारखाच मी...!
........
माझ्या चुकांबद्दल संपूर्ण शरणागती
पत्करणार नाही मी...

-संदीप खरे