Wednesday, July 18, 2012

मिसेस स्पायडरमॅन

स्पायडरमॅनची बायको म्हटली - आमचे हे भलते चिक्कट !
चिक्कट नुसते भिंतीपुरते कामं करतात सगळी फुक्कट !!
कुठल्या क्षणी लग्न केलं काय सांगू नशीब खोटं
नवीन घरात गेले तर हो घरात नुसती जळमटं !
घाईघाईट छत जमीन झाडायचीही सोय नाही
कुठल्या कोपऱ्यात बसले असतील काही काही
सांगवत नाही !!
एक ड्रेस घालून फिरतात...धुणं नाही...इस्त्री नाही
झब्बा नको...सूट नको...कसली म्हणून हौस नाही !
कसला मेला आचरट ड्रेस...तसेच जातात भटकायला
दाढी नको...आंघोळ नको...उठून लागतात लटकायला !
ढिम्म बघत राहतात नुसते; पापणीसुद्धा पडत नाही
काय नक्की मनात आहे...चेहऱ्यावरती कळत नाही !!
असं कसं घेऊन यांना लग्न-मुंजीत जायचं सांगा
उत्सवमूर्ती बाजूला अन यांच्यासमोर लागतात रांगा
पोरं बाळं लक्ष नाही...किती रडू...किती बोलू
पेपरमध्ये रोज फोटो त्याचं काय लोणचं घालू !!
पोरांनाही ऑडच होतं...एकदा शाळेत गेले होते
मास्तरसमोर जाळं टांगून उलटं लोंबून बसले होते !
बाहेरच्यांना हिरो बीरो..घरात नुसते शिराळशेठ
पुरुष मेले सगळे सारखे...घरात एक ! दारात एक !
घरात मी चोविस तास...बाहेर हे वाऱ्यावर
घरी परत येईस्तोवर जीव नसतो थाऱ्यावर !
लटकत जातात इकडे तिकडे..चिकटून बसतात भिंतीवर
समजा जाळं अडलं तर ? नि समजा डिंक संपला तर ?
खरं सांगू...बोलते यांना...पण मग येते माझीच कीव
दुसऱ्यासाठी कोण सांगा टांगून घेतो आपला जीव ? !!
अस्से हे अन अश्शी मी...नातं आमचं धाग्याचं
सोसायचं अन झेलायचं अन तरीसुद्धा भाग्याचं !!
एक मात्र आहे बरं...बाहेर जेव्हा काहीच नसतं
आमचं ध्यान...कसं सांगू...मलाच येऊन चिकटून बसतं !!

स्वर- संदीप खरे, सलील कुलकर्णी
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- अग्गोबाई ढग्गोबाई भाग २

Tuesday, July 17, 2012

बाबाच्या डोळ्यामध्ये

आई आई ये ना जरा... बाबाकडे बघ
बाबाच्या डोळ्यामध्ये पावसाचे ढग !
बाबा असा बघायला दिसे ना गं बरा
आळीमिळी गुपचिळी पडलेला वारा !
हले नाही डुले नाही जणू काही फोटो
आवाजही त्याला माझा लांबूनच येतो..
उभा तर उभा आणि बसे तर बसे
हसे तेव्हा अजूनच कसनुसा दिसे !
विचारले- बाबा, काय पाहतोस सांग ?
बघे म्हणे आभाळाचा लागतो का थांग !
काय सांगू पोरी तुला कळणार नाही
आभाळ न आले हाती जमीनही नाही !
चहूकडे कोंडलेल्या जगण्याच्या दिशा
हाती नाही काम गाडा चालायचा कसा !
घोडा झालो तरी काही शिकलोच नाही
विकायच्या जगामध्ये टिकलोच नाही !
आणि मग उठुनिया कुशीमध्ये घेतो
ओले डोळे पुसुनिया ओली पापी घेतो
घाबरतो जीव बाबा असे काय बोले?
चित्रातले रंग त्याच्या जसे ओले ओले !
चेहऱ्याचा रंग त्याच्या सांग कुणी नेला?
हसणारा बाबा कुणी पळवून नेला ?.....
आई आई ये ना जरा बाबाकडे बघ
बाबाच्या डोळ्यामध्ये पावसाचे ढग !....

स्वर- सलील कुलकर्णी
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- अग्गोबाई ढग्गोबाई भाग २

Monday, July 16, 2012

कोण कोण वर्गामध्ये

कोण कोण वर्गामध्ये हात करा वर
जगण्याच्या हजेरीला सारेच हजर
माने आले मोने आले साने नेने आले
राणे आले गुणे आले काणेसुद्धा आले
खरे, भुरे, पोरे, वारे, गोरे, ढोरे आले
चावरे, हावरे, कावरे, डावरे, ननावरे आले
शिंपी, कोळी, साळी, माळी, शिकलगार आले
लोहार आले सुतार आले सोनारसुद्धा आले
टायरवाला आले तसे लोखंडवाला आले
बाटलीवाला आले मागून दारुवाला आले
ताकभाते, दहीभाते, दूधभाते आले
साखरे, गुळवे, गोडांबे नि दुधाळेही आले
पडवळ, काकडे, भोपळे आले कोथमिरे आले
मुळे आले, चावायला सुळे सुद्धा आले
कावळे आले, कोकिळ आले, बगळे, मोरे आले
साळुंकेही आले आणि पोपटसुद्धा आले
पिंगळे आले गरुड आले घारेसुद्धा आले
भारद्वाज आले तसे राजहंस आले
मेंढे, कोकरे, गायतोंडे, म्हैसकर आले
ढेकणे आले गाढवे, घोडे, शिंगरेसुद्धा आले
बकरे आले, लांडगे आले, वाघ हरणे आले
कोल्हे आले, तरस आले, गेंडेसुद्धा आले
दरोडे नि खुने तसे गोसावीही आले
चोरे आले पाठोपाठ जमादार आले
डोळे आले; औषधाला वैद्यसुद्धा आले
भुते आले तसे इथे देवसुद्धा आले !!
नावात न काही तरी टाकावी नजर
पसरले अजूनही किती जगभर !!!
कोण कोण वर्गामध्ये हात करा वर
जगण्याच्या हजेरीला सारेच हजर !!!

स्वर- संदीप खरे, सलील कुलकर्णी
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- अग्गोबाई ढग्गोबाई भाग २

Sunday, July 15, 2012

इवली इवली पाठ

इवली इवली पाठ आणि लटलटणारे पाय
एवढ्या मोठ्या दप्तरातून नेतेस तरी काय?

रोज करतेस वह्या पुस्तक ढीग ढीग गोळा
शिकणे म्हणजे रमणे नव्हे दमणे झाले बाळा !
पंख असून पाखरु चाले घासत घासत पाय

पाठीवरती घेऊन अवघ्या भूगोलाचा भार
एक माणूस भाषा आणि शास्त्रे झाली फार !
तुझ्यापेक्षा जड तुझे ज्ञान होऊन जाय !!

काय म्हणू थट्टा की हा आयुष्याचा दट्टा
नाजूक नाजूक फुलावरती पडतो आहे घट्टा
जगणे मागे रोजीरोटी, वय साखरसाय !!

स्वर- संदीप खरे
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- अग्गोबाई ढग्गोबाई भाग २

Saturday, July 14, 2012

मी आहे श्याम

मी आहे श्याम मित्र माझा राम
मी जातो शाळेमध्ये...राम्या करी काम !
रोज नाही- कधीतरी होते भेटगाठ
मी त्याला लाडू देतो- तो शेंगा आठ !
माझे वय नऊ आणि त्याचे वय नऊ
त्याच्या हाती घट्टे आणि माझे हात मऊ !
आवरून बिवरून रोज मी शाळेमध्ये जातो
रामू तेव्हा हॉटेलात कपबश्या धुतो !
मला म्हणती- श्यामूराजा, बाळा, शोन्या, मन्या
त्याला म्हणती- बैला, घोड्या...किती किती शिव्या !
माझ्या घरी पाच खोल्या, त्याच्या घरी एक
माझ्या घरी चित्रे; त्याच्या भिंतीवरती भेग !
पावसासाठी बाहेर मी भिजायला जातो
पाऊस म्हणे थेट त्याच्या घरामध्येच येतो !
माझा बाबा लाल लाल कारमध्ये बसे
त्याचा बाबा दिसाआड गटारात दिसे !
आठवड्याला गणवेषाचे दोन मला जोड
रामूकडे वर्षाकाठी चड्ड्या फक्त दोन !
थंडीसाठी माझ्याकडे स्वेटर झाले सात
रामू मात्र घाली फक्त काखेत दोन हात !!
माझे केस रेशिम रेशिम, विंचरलेले दाट
त्याचे केस विस्कटलेले, धुरकटलेले, राठ !
माझे गाल गोबरे गोबरे...खप्पड त्याचे गाल
माझे डोळे चमचमणारे...त्याचे डोळे लाल !
माझ्यासाठी साबण, शाम्पू, चंदनाची पुटे
राम्याजवळ जायला सुद्धा नको नको वाटे !
त्याला मला दोन डोळे, हात, पाय, कान
त्याला मला एक पोट, पाठ, डोके, मान-
तरी माझ्या ओठी कसे रोज हसू खेळे आणि त्याच्या
डोळ्यामध्ये कायमचे तळे !!
असा सारा घोळ आहे..तरी देवापुढे-
-मी ही हात जोडे आणि तो ही हात जोडे !!

स्वर- सलील कुलकर्णी
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- अग्गोबाई ढग्गोबाई भाग २

Thursday, July 12, 2012

बाबा म्हणतो

बाबा म्हणतो- हाय जॉनी ! आई म्हणते- शंपू !
आजोबा म्हणती- खंडेराव ! आजी म्हणते- गणपू !!

बाबा म्हणतो ऑफिसात मी जेव्हा काम करत असतो,
तेंव्हा खरं तूच होऊन गल्लीत क्रिकेट खेळत असतो !
तुझ्यासाठी सारं..वाच, नाच, खेळ, गाऊन घे,
अर्धी स्वप्नं माझ्या डोळ्यात...अर्धी तुझ्या डोळ्यात घे !

आई म्हणते- एकुलता ना ! द्वाड तरी व्हायचे लाड !
असं हवं...तसं नको..एक कार्ट- नखरे लाख !!
हसतं तेव्हा आभाळ झरतं..रूसतं तेव्हा लागतो घोर
मोठ्याहूनही सांभाळायला अवघड आहे धाकटं पोर !!

आजी म्हणते- जन्मभर काढल्या खस्ता, केले कष्ट
तू म्हणजे त्या साऱ्याची शेवट गोड असली गोष्ट !
नुसतंच कथा-पुराण झालं..देव काही दिसला नाही
कुशीत येतोस तेव्हा कळतं कृष्ण काही वेगळा नाही !!

आजोबा म्हणती- संपली इनिंग...करण्यासारखं नाही काही
लावलं झाड फुलतं बघणं याच्यासारखं सुख नाही !
राग लोभ विसरून सारे तुझ्या छायेत बसून असतो
आणि तुझ्या डोळ्यात बाळा, देवाजीचं पुस्तक वाचतो !!

स्वर- सलील कुलकर्णी
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- अग्गोबाई ढग्गोबाई भाग २

Wednesday, July 11, 2012

करून करून काळजी माझी

करून करून काळजी माझी, करून करून लाड
दमलात तुम्ही आई बाबा....झोपा जरा गाढ !

मागणार नाही उगाच खाऊ मागणार नाही खेळ
लवकर उठेन, आवरायाला लावणार नाही वेळ
शाळेमध्ये जाईन रोज, सगळा डबा खाईन
अभ्यास करेन, टीव्हीसुद्धा थोडाच वेळ पाहीन
देवापुढे लावीन दिवा...जेवण करीन मस्त
वरण, भात, भाजी, चटणी सगळं करीन फस्त
शेपूचीही भाजी सांगेन-आई, दोनदा वाढ !

वागणार नाही वाईट साईट राखेन तुमचं नाव
माझे आईबाबा म्हणून ओळखेल तुम्हा गाव !
लवकर लवकर शिकेन आणि लवकर मोठा होईन
बाबासारखे ऑफिसातून पैसे घेऊन येईन
वणवण करतो बाबा त्याचे कमी होईल काम
दमला तो ही; त्याला आता मिळू दे आराम !
भाजी आणेन आईसाठी, लौंड्रीमध्ये जाईन
दोघांनाही फिरायाला गाडीतून नेईन !
आई म्हणेल - हेच का ते कार्ट माझं द्वाड !!

घट्ट मिटा डोळे तुम्हा कुशीमध्ये घेतो
पांघरायाला माझं मऊ पांघरूण देतो
झालो आता मोठा सांगा छळेल तुम्हा कोण ?
आई-बाबा, तुम्ही आता मुलं माझी दोन !
पाहू नका असे आता नाते झाले नवे
मात्र आता तुम्ही माझे ऐकायला हवे !
का रे बाबा मिशीमध्ये हसतोस असा ?
आई बघा रडू लागे, डोळे तिचे पुसा...
हात जोडे आई; बाबा म्हणतो- लबाड !!

स्वर- शुभंकर कुलकर्णी
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- अग्गोबाई ढग्गोबाई भाग २

Tuesday, July 10, 2012

अग्गोबाई ढग्गोबाई २

अग्गोबाई ढग्गोबाई लागली कळ
ढगाला उन्हाची केवढी झळ
थोडी न थोडकी लागली फार
डोंगराच्या डोळ्याला पाण्याची धार

डोंगरातून धावले पाण्याचे लोट
पिऊन पिऊन फुगलंय नदीचं पोट
नदीभर केला कुणी चहा चहा चहा
बगळेबुवा एक कप पिऊन तरी पहा !

भरलेले ढग जरा बाजूला करून
आले पाणी पहायला ओले ओले ऊन्ह !
ऊन्ह- पाणी आभाळाने भरता खिशात
निळ्या निळ्या शर्टावर रंग आले सात !

स्वर- संदीप खरे, सलील कुलकर्णी
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- अग्गोबाई ढग्गोबाई भाग २

Sunday, July 8, 2012

लिहायला लागलाच आहे तर...

नुकत्याच कविता लिहू लागलेल्या,
अशक्त मुलाच्या आई वडिलांना डॉक्टरने सांगितले,
"आता लिहायला लागलाच आहे, तर लिहू दे त्याला कविता,
टॉनिक वगैरेही देतोच मी,
पण शक्यतो कविता लिहायची वेळ त्याच्यावर न आणलीत तर बरं!
असाध्यच रोग हा, पण प्रयत्न करु आपण...
पथ्ये अवघड, ती पाळणेही अवघड;
शक्यतो त्याच्यादेखत न भांडलात तर बरं !!

वाटतं हो आपल्याला...पण एखाद्याची मातीच असते भुसभुशीत,
तुम्हाला वाटेल सहज, साधी, नैसर्गिक शिवी
पण त्याच्यासाठी असु शकतं ते आयुष्य उसवणारं गीत!

पावसाळ्यात राहु देऊ नका एकटं
वा पाखरं दाखवू नका त्याला संध्याकाळची..
दिलीत तर तुमच्यासाठीच द्या कुशी
मिजास नको तिला लालन पालनाची !!

जगणं सुंदर असल्याचं सिद्ध करता आलं
तर अवश्य दाखवा करुन
कारण मृत्युच्या लेण्यांमधलं गूढ, सुंदर धुकं
त्याच्या मनात दाटलयं अगदी जन्मापासून !

नाती, मित्र, प्रेम, मारवा, पैसा..
सगळ्यावर ठेचा खाईलच तो यथावकाश
फळ पिकण्याआधीच घाई नको शक्यतो
वा भरावं त्याचं पोट म्हणून उपास तापास !!

आणि शहाण्यासारखा लिहितो म्हणून
शहाणा म्हणायची नको घाई...
तो लिहितो त्याच्यावरुन
त्याचाच उडतो विश्वास
सुकण्याआधी शाई !!

थोटे पडतीलच हात पाय.. घरामध्ये खचतेच भुई
साता जन्मांचे पापग्रह नाचत राहतील थुई थुई !
दिवसा झोप, रात्री जाग असे होवुन जाईल घर...
बोलूनसुद्धा उपयोग नाही, तो असेल रानभर !!

मुळात उपचार कमीच या रोगाला..
तुम्ही नाही तर दुसरं एखादं कारण असेलच हजर
त्यातुनही वाढलंच तर वाढू दे हे दुखणं
यातुनच ओसंडत येतो एखादा ज्ञानेश्वर !!

-संदीप खरे

Tuesday, July 3, 2012

कुणीतरी बोलावतंय

कुणीतरी बोलावतंय,
कुणीतरी हाक मारतंय,
बोलावतंय पण बोललं काय
इतकं हळू की कळलंच नाय...

बोलणं असलं नाजुकश्या फुलांचं-कळ्यांचं,
कळलंच नाय...
आपल्या कानी बोलणं असलं तलम हळू गाणं असलं,
पडलंच नाय....

लाजाळूच्या झाडामागे लाजाळूसे उभे राहून कुणी बघतंय,
कुणीतरी बोलावतंय
कुणीतरी हाक मारतंय...

फुलं कशी येतात फुलून अचानक कळेना,
वाट कशा मध्यातून वळती कळेना...
कळेना मनात कोण उगवला चांद,
उधानल्या दरियाचे कानाला निनाद...
सांग वाऱ्या सांडून हा सडा कोण गेलंय ?
दिसे फक्त प्राजक्ताचं झास हलतंय,
कुणीतरी बोलावतंय.....

-संदीप खरे