मिसेस स्पायडरमॅन

स्पायडरमॅनची बायको म्हटली - आमचे हे भलते चिक्कट !
चिक्कट नुसते भिंतीपुरते कामं करतात सगळी फुक्कट !!
कुठल्या क्षणी लग्न केलं काय सांगू नशीब खोटं
नवीन घरात गेले तर हो घरात नुसती जळमटं !
घाईघाईट छत जमीन झाडायचीही सोय नाही
कुठल्या कोपऱ्यात बसले असतील काही काही
सांगवत नाही !!
एक ड्रेस घालून फिरतात...धुणं नाही...इस्त्री नाही
झब्बा नको...सूट नको...कसली म्हणून हौस नाही !
कसला मेला आचरट ड्रेस...तसेच जातात भटकायला
दाढी नको...आंघोळ नको...उठून लागतात लटकायला !
ढिम्म बघत राहतात नुसते; पापणीसुद्धा पडत नाही
काय नक्की मनात आहे...चेहऱ्यावरती कळत नाही !!
असं कसं घेऊन यांना लग्न-मुंजीत जायचं सांगा
उत्सवमूर्ती बाजूला अन यांच्यासमोर लागतात रांगा
पोरं बाळं लक्ष नाही...किती रडू...किती बोलू
पेपरमध्ये रोज फोटो त्याचं काय लोणचं घालू !!
पोरांनाही ऑडच होतं...एकदा शाळेत गेले होते
मास्तरसमोर जाळं टांगून उलटं लोंबून बसले होते !
बाहेरच्यांना हिरो बीरो..घरात नुसते शिराळशेठ
पुरुष मेले सगळे सारखे...घरात एक ! दारात एक !
घरात मी चोविस तास...बाहेर हे वाऱ्यावर
घरी परत येईस्तोवर जीव नसतो थाऱ्यावर !
लटकत जातात इकडे तिकडे..चिकटून बसतात भिंतीवर
समजा जाळं अडलं तर ? नि समजा डिंक संपला तर ?
खरं सांगू...बोलते यांना...पण मग येते माझीच कीव
दुसऱ्यासाठी कोण सांगा टांगून घेतो आपला जीव ? !!
अस्से हे अन अश्शी मी...नातं आमचं धाग्याचं
सोसायचं अन झेलायचं अन तरीसुद्धा भाग्याचं !!
एक मात्र आहे बरं...बाहेर जेव्हा काहीच नसतं
आमचं ध्यान...कसं सांगू...मलाच येऊन चिकटून बसतं !!

स्वर- संदीप खरे, सलील कुलकर्णी
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- अग्गोबाई ढग्गोबाई भाग २