हृदय फेकले तुझ्या दिशेने
झेलाया तू गेलीस पटकन्‌
गफलत झाली परि क्षणांची
पडता खाली फुटले खळ्‌कन्‌
हृदय फेकले तूही जेंव्हा
सुटले तेही,पडलेही पण
तुटले नाही-फुटले नाही
नाद निघाला केवळ खण्‌कन्‌
गोष्ट येवढी इथेच थांबे
अशा गोष्टींना नसतो नंतर
खळ्‌कन्‌ आणि खण्‌कन्‌ यांतील
कधी कुठे का मिटले अंतर
मन पोलादी नकोच तुजसम
असो असूदे काच जरीही
फुटून जाते क्षणी परंतु
गंजायाची भीती नाही
-संदीप खरे
kavita changli aahe......
ReplyDeleteWill you please upload the latest kavita of Sandip Khare.. I heard it in ABK but don't remembered the full Kavita.. It was best.. The wording of the kavita is as follows.
ReplyDeleteAta tujhi athavan nahi din raat..
Ata tujhi athavan nahi din raat..
Kadhi bhar pavasat, kadhi ekatya Pravasat..
धन्यवाद मनीषा
ReplyDelete@ SSP Nashik
ReplyDeleteमी ही कविता अजून ऐकली नाही कधी.
मिळाल्यास जरूर पोस्ट करतो.
धन्यवाद!