Monday, July 15, 2013

ती

ती रुसलेल्या ओठांइतकी निश्चयी
डोळ्यांमधल्या बाहुलीपरी चंचल
गालावरल्या खळीसारखी लाडी
भाळावरल्या बटेसारखी अवखळ.....

ती रंगांनी गजबजलेली पश्चिमा
ती रात्रीचा पुनव पिसारा चंद्रमा
मेघांमधले अपार ओले देणे
ती मातीच्या गंधामधले गाणे......

ती यक्षाच्या प्रश्नाहूनही अवघड
ती छोट्याश्या परीकथेहून सोपी
कळीत लपल्या फुलासारखी अस्फुट
दवबिंदुंच्या श्वासांइतकी अल्लद....

ती गोऱ्या देहावर हिरवे गोंदण
ती रोमांचांच्या रानफुलांची पखरण
पावसातली पहाट हळवी ओली
ती सांजेच्या पायांमधले पैंजण.....

ती अशी का ती तशी सांगू कसे ?
भिरभिरती वाऱ्यावर शब्दांची पिसे !
ती कवितेच्या पंखांवरुनी येते
मनात ओला श्रावण ठेवून जाते........

-संदीप खरे

1 comment:

  1. This is nice poem. I really like your poem. My hobby reading poem. I shared your blog in my poem site Car towing service. In this site best poem is available.

    ReplyDelete