मजला माझा कंटाळा...

किती करावा आरशातुनी बघण्याचा चाळा
खूप जाहले ! आला मजला माझा कंटाळा !

कितीक वर्षे किती ऋतूंच्या कानी येत हाका
रोज नव्या आशेची लागण रोज नव्या पंखा
मनि उन्हाळा, गात्रि हिवाळा, दृष्टी पावसाळा...

सरपटण्यातच सार्थक मग हे पंख कसे जडले ?
नक्षत्रांचे हात कशाला माझ्यावर पडले ?
कितीदा विनवू समजून घ्या रे ! मजला सांभाळा !

अर्ध्या रात्री कोण निजेतून किंचाळत उठले ?
गाव फुलांचे होते मग हे ओरखडे कुठले ?
किती सहाव्या अदृश्यांच्या या निर्जन वेळा ?

ऐलतीरावर जरी सोसतो हासूनिया आघात
पैलतीराची साथ चोरटी घमघमते हृदयात !
दाटून येती प्राण जसे ढग झरण्यास्तव गोळा !

-संदीप खरे