सैरभैर झाला सारा

सैरभैर झाला सारा वारा रानोमाळ
अंधारल्या पिंपळाला लागले का खूळ?

दिशा सार्‍या सुन्यासुन्या, कुणी नाही कुणी नाही
पारावर वेडा एक, त्याला सुद्धा कोणी नाही
असायला कोणी नाही, नसायला कोणी नाही
भलेबुरे काहीतरी, बोलायला कुणी नाही
कुणी नाही कुणी नाही कसलीच गाज नाही
पारातल्या पणतीला विझण्याची लाज नाही
तिमीरच्या पायी मग वाजू लगे चाळ

एक एक आला गेला आणि ठेवला पसारा
सुरसूर जोडताना जाहलाच केर सारा
दिस भर खेळायला, मी ग रांधलेली चूल
आता तिमीरत कशी, मीच मला भूल
एक एक श्वास आता तूटनार थोडाथोडा
उद्या इथे पारावर असेल का हाच वेडा
वेडातच रात गेली, वेडात सकाळ

किड्या पाठोपाठ किडे लागे पिंपळाशी रीघ
क्षण पळताच दिन जमे कचर्‍याचा ढीग
कचर्‍याला मोल नाही, कुणी कसे खोल नाही
कसे हात जुळतील, समईत तेल नाही
पिंपळाच्या पानातून तीच जुनी सळसळ
पण पण जपण्याचा तोच जुना जुना चळ
धिसळतो पार सारा,धिसळतो मूळ

स्वर- शैलेश रानडे
संगीत - संदीप खरे
गीत - संदीप खरे
अल्बम-दिवस असे की