हात वर करत, टाचा उंचावत
अपार उत्सुक डोळ्यांनी बघायचीस...
मी ओणवा होत बोलायचो
बोबड्या गोष्टी सांगायचो...
अवघडलेल्या पाठीसाठी
सारं जग, सारं जगणं
तीन फूट झालेलं...
...आणि आता
भिवईएवढी उंच होऊन
बोलू लागल्येयस
तर पाठीला
कायमचं पोक आलेलं...
-संदीप खरे
No comments:
Post a Comment