कुठे 'ग्रेस' कळला आम्हांस? कुठे 'बा.सी.' भेटले ?
कुठे 'भट', 'विंदा', 'बापट', 'आरती प्रभू' पावले ?
कुठे वाचल्या कविता तरी पोटापाण्यास लागलो
कुठे कळल्या उपमा ? तरी पहिली रात्र जागलो !
भुई मध्ये उकरताना आयुष्याचा कंद
कुठले गण? कुठल्या मात्रा? कुठले वृत्त- छंद ?
ठाऊक असते एवढेच, आमच्या मधलेच कोणीतरी
वागत असते मनात ठेऊन वाजती एकतारी !
वर म्हणा, शाप म्हणा, असतो त्याचा त्याचा
चमत्कारासारखा आमचा भरून जातो ओचा !
काय' ? कळत नाही…' काही आहे' इतके कळते
…कळते आपल्या घरापुढून एक वाट वळते
दिवस सरुन निजेस येतात अंगणामधली झाडे
आळस देत असतो तेव्हा चाकोरीचा जीव
नीजे भोवती तथा कथित साफल्याची शीव
पंख मिटत असतात पाखरे, मिटत असते सावली
कळत जाते- लावायची राहून गेली दिवली !!
-संदीप खरे
No comments:
Post a Comment