चला चांगले चांगले अन्न खाऊ
तशी सरबते थंड ग्लासात घेऊ
जलो उदबत्ती लूटू गंध त्याचा
इथे रंगू दे रंग या जिंदगीचा
उपाशी बिपाशी असो कोणी कोठे
मनाला नको जाणीवांचे धपाटे
भुकेले मरो कोणी घासून टाचा
इथे रंगू दे रंग या जिंदगीचा
कुणी मुक्त आहे, कुणी बद्ध आहे
कुठे युद्ध आहे, कुठे बुद्ध आहे
नको भार माथा कुणाचा कशाचा
इथे रंगू दे रंग या जिंदगीचा
कधी उन्ह आहे, कधी पूर आहे
मना यात काही नवे काय आहे?
असे दोष कर्माहुनी प्राक्तनाचा!
इथे रंगू दे रंग या जिंदगीचा
कुणी भ्रष्ट होते, कुणी ठार होते
अशी पेपरे रोज भरतात येथे
नको खंत रे तोच व्यवसाय त्यांचा
इथे रंगू दे रंग या जिंदगीचा
पहा ढीग तो लष्करी भाकरयांचा
नको रे मना छंद तो भाजण्याचा
जराही उडावा न टवका स्वत:चा !
इथे रंगू दे रंग या जिंदगीचा
मुखी दाढ दुखते खरी ती व्यथा रे !
व्यथा अन्य त्या सर्व केवळ कथा रे !
निदिध्यास तो फक्त लागो स्वत:चा
इथे रंगू दे रंग या जिंदगीचा
मना त्वाचि रे पूर्वसंचीत केले
म्हणोनि तुझे घास सुग्रास झाले
न सोडि कधी कोश हा रेशमाचा !
इथे रंगू दे रंग या जिंदगीचा
-संदीप खरे
No comments:
Post a Comment