मंतरलेले पाणी

झरझरते नभ घागर मंथर, थरथर एकटवाणी
अंथरलेली हिरवळ त्यातून मंतरलेले पाणी

नभ,डोंगर,कुरणे सारे
स्वप्नांच्या पुढचे आहे
हे खरेच आहे सारे
की लहर धुक्याची आहे?
सत्य असो वा भास यातुनी नये जागवू कोणी

मी पात्या पात्यावरती
पृथ्वीला वाचत आहे
आत्म्याचे शोधत गाणे
अनिवार भटकतो आहे
आज जळाहून उघडा मी अन् वार्‍यापरी अनवाणी

मी उगाच समजत होतो
हा ऋतू जाणता झाला
संध्येत मिसळता पाणी
बघ रंग कोणता झाला
पैल निघावे वाटे, ठेवून ऐल तटावर देणी

-संदीप खरे