मी फसलो म्हणूनी

मी फसलो म्हणूनी हसू दे वा चिडवू दे कोणी
ती वेळच होती वेडी अन् नितांत लोभसवाणी

ती उन्हे रेशमी होती, चांदणे धगीचे होते
कवितेच्या शेतामधले ते दिवस सुगीचे होते
संकेतस्थळांचे सूर त्या लालस ओठी होते
ती वेळ पूरीया होती, अन् झाड मारवा होते!

आरोहा बिलगायाचा तो धीट खुळा अवरोह
भरभरून यायचे तेव्हा त्या कृष्णनयनीचे डोह
डोहात तळाशी खोल वर्तमान विरघळलेले
अन् शब्दांच्या गाली पाणी थोडेसे ओघळलेले!

ती हार असो वा जीत, मज कुठले अप्रूप नाही
त्या गंधित गोष्टीमधला क्षण कुठला विद्रूप नाही!
ती लाल केशरी संध्या निघताना अडखळलेली
ती निघून जातानाही, बघ ओंजळ होती ओली!

स्वर- सलील कुलकर्णी,संदीप खरे
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- दमलेल्या बाबाची कहाणी

जाब तुला रे कुणी पुसावा..?

अगतिक झालो,निष्पभ झालो…तरीही केला तुझाच धावा
रोखठोक मज आज बोलू दे…माणूसकीने ऐका देवा !
जाब तुला रे कुणी पुसावा…?

कुठे ओतशी हिमराशी अन् कुठे वणांचे गच्च तुरे
कुठे कोरडे वाळवंट अन् कुठे बनविशी सरोवरे
कुठे उभवीशी गिरिकंदरे…कुठे सपाटी मैलोमैल
किते पृथ्वी ही तहानलेली…कुठे घडे तीज सचैल स्नान
नक्षत्रांचे सडे सांडशी…कोटी कोटी हे ग्रह तारे
कुठे कुणाशी धडका घ्याया धुमकेतू हे फिरणारे
कुठे अचलसा ध्रुव कुठे हे तारे चमचम गळणारे
कुठे भयानक कृष्ण विवर हे काळालाही गिळणारे
निर्वाताच्या पोकळीतुनी कशास रचसी नाटक हे?
स्वत:च सारे अभिनेते आणि स्वत:च नाटक बघणारे
लाख सूर्य हे,लाखो पृथ्व्या,लाखो चंद्र विखुरलेले
ज्ञान थेंब भर,अज्ञानाचे सागर लाख पसरलेले
ब्रह्मांडीही मावत नाही,ह्रुदयी माझ्या कसा वसावा?

पंडित कुणी, कुणी धूरंधर,कुणी देखणे,कुणी महान
कुणी अडाणी,कुरूप कोणी,कुणा न जगण्याचेही भान
लेंढाराने त्रस्त कुणी अन् कुणी निपुत्रिक झुरणारे
कुणी उपाशी,कुठे अन्न हे व्यर्थ मातीला मिळणारे
फुलून येण्याआधी खुडशी जन्म कधी तू क्रूरपणे
मरण येईना म्हणून रडती कोणी कोठे दीनपणे
कुठे पूल परक्यातून जुळतो…कुठे आपुल्यातून दरी,
कुणी बनवते विश्वाला घर,कुणी परके आपुल्याच घरी
सुरवंटातून कधी सुरंगी फुलपाखरे उमलविशी
कोठे राजस कमळ फुलवूनि भवताली चिखल रचशी
जलथेंबांचे करशी मोती,मोत्यांची माती करशी ,
ज्याची त्याची मापे सारी काय हिशेबाने भरशी?
कुणास देशी राज्य पृथ्वीचे, कुणा कटोरा तू देशी
जे देशी ते का देशी अन् जे घेशी ते का घेशी?
कसे तुझे हे गणित कळावे कशा तुझ्या या स्वैर तर्‍हा ?
मातीत एका जन्म तरीही कुणी कोळसा कुणी हिरा…!
श्रद्धेच्या थेंबांनी कैसा हृदयामधला विझेल वणवा….?

स्वर- सलील कुलकर्णी,संदीप खरे
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- दमलेल्या बाबाची कहाणी

इक्कड राजा इक्कड बाजा

म्हणा…
अ…अ..आ..आ
अ…आ…ई…ई..उ..ऊ…ए…आए…ओ…ओ…अं…अः…
इक्कड राजा इक्कड बाजा
सगळा नुसता गाजावाजा
अ..अ..अननस...आ..आ..आई
वरतुन खाली…खालून खाली…
घसरत घसरत आत्या आली…
याचे पोट त्याचे पोट
"
क ला काना…का..
ख ला काना…खा
क..क..कमळातला...कमळातला..कमळातला
आला आला आला आला
साहेब झाला साहेब झाला
हाजी हाजी झुकवा मला
सलाम ठोका थुंकी झेला
मास्टर करून राहीले गणती
सगळी नुसती खोगीरभरती
त्यांच्या नावे होते पाटी
राही त्यांच्या अडड्या वरती
केंद्रोकेंद्री बढती धाडी
सगळी गाढवे बनली घोडी
साक्षरतेची धो धो करता
निरक्षरांची तरते होडी
बबन नमन कर
छगन भजन कर



सजली सोंगे सजली ढोंगे
पाटयांवरती पाढे कोष्ट
सुजाण सारे अजान होऊन
सुजानतेचे करती नाटक
जुनी टाकुनी अवघी ओळख
नवीन नावे नवीन गावे
खोटी नावे खरे तोतये
खोट्यासाठी खरे लिहावे
अशी साधना अशी तपस्या
सरस्वती ही गदगदली
अभियानाची खरूज अवघ्या
" नि खाजवली

बे एके बे…बे दूणे चार…
बे त्रिक सहा..बे चोक…?बे चोक…?बे चोक…?

नको कारणे ना गारहाणे
"
मतलब केवळ आदेशाची
"
आदेशाचे गुलाम असले
घुमे पिपाणी विजयाची
साक्षरते वर उठे निशाणी
एका डाव्या अंगठ्याची

स्वर- सलील कुलकर्णी, अंजली कुलकर्णी,संदीप खरे
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- दमलेल्या बाबाची कहाणी/निशाणी डावा अंगठा

देते कोण...?

चिमुकल्या चोचीमध्ये आभाळांचे गाणे…
मातीतल्या कणसाला मोतियांचे दाणे...
उगवत्या उन्हाला ह्या सोनसळी अंग...
पश्चिमेच्या कागदाला केशरिया रंग...
देते कोण..देते कोण.. देते कोण देते ??
रुम... रुम ता रा रा... रुम रुम...ता रा रा.... रुम रुम ता रा रा... रुम तारा...

सुर्यासाठी उषा आणि चंद्रासाठी निशा...
घरी परतण्यासाठी पाखरांना दिशा.... (देते कोण... देते कोण....)
मध खाते माशी तरी सोंडेमध्ये डंख...
चिकटला कोळी त्याच्या पायाखाली डिंक...
देते कोण.. देते कोण.. देते कोण देते??

नागोबाच्या फण्यावर दहाचा आकडा...
खेकड्याच्या प्रवासाचा नकाशा वाकडा...(देते कोण... देते कोण.... )
कोळंब्याला चीक आणि अळूला ह्या खाज...
कोणी नाही बघे तरी लाजाळुला लाज...
देते कोण.. देते कोण.. देते कोण देते??

मुठभर जीव..आणि हातभर तान...
कोकिळेला गुरू नाही तरी गाई गान... (देते कोण... देते कोण.... )
काजव्याच्या पोटातून जळे गार दिवा...
पावसाच्या अगोदर ओली होते हवा...
देते कोण.. देते कोण.. देते कोण देते??

भिजे माती आणि उरे अत्तर हवेत...
छोट्या छोट्या बियांतून लपे सारी शेतं...
नाजुकश्या गुलाबाच्या भोवतीने काटे...
सरळश्या खोडावर फुटे दहा फाटे..
देते कोण.. देते कोण.. देते कोण देते??

आभाळीच्या चंद्रामुळे लाट होते खुळी...
पाण्या नाही रंग तरी नदी होते निळी...
भुईतून येतो तरी नितळ हा झरा...
चिखलात उगवतो तांदुळ पांढरा...
देते कोण.. देते कोण.. देते कोण देते??

स्वर- सलील कुलकर्णी, श्रेया घोशाल
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- दमलेल्या बाबाची कहाणी/आनंदी आनंद

देही वणवा पिसाटला

वणवा…
चंद्राने टाकलिया ठिणगी
अंगाची अंगाशी सलगी
वेडापिसा वारा कसा
बेभान होऊन फिरला
देही वणवा पिसाटला

चांदण उरात
रात ही भरात
सोडून मोकळे केस
धोक्याच ठिकाण
आलया तुफान
मोडून लाजेची वेस
भरतीची वेळ…मांडून खेळ
चांदवा उधाणला

चंद्राच्या सिल्वरचे हातात बिलवर
तार्‍याच्या डायमंडचा झुमका
सॅण्डलच्या कडीगत कमरेला चैन
करी बेचैन मादकसा ठुमका
गोर्‍या या गाली देतो
माज थोडी लाली
माझी व्हीनसच्या शाईनची काया
आणली तुझ्यापाशी कंप्लीट ही गॅलक्सी
टाइम नको दवडू वाया
वागू नको फ्लॉप घेऊ चंद्रावर स्टॉप
अधांतरी जीव शिणला

स्वर- सुनिधी चौहान
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- दमलेल्या बाबाची कहाणी/ हाय काय नाय काय

दमलेल्या बाबाची कहाणी

कोमेजून निजलेली एक परी राणी
उतरले तोंड,डोळा सुकलेले पाणी
रोजचेच आहे सारे काही आज नाही
माफी कशी मागू पोरी मला तोंड नाही
झोपेतच घेतो तुला आज मी कुशीत
निजेतच तरी पण येशील खुशीत
सांगायाचे आहे माझ्या सानुल्या फुला
दमलेल्या बाबाची या कहाणी तुला....
ना ना ना ना ना.. ना ना ना ना ना....

आटपाट नगरात गर्दी होती भारी
घामाघूम राजा तरी लोकलची वारी
रोज सकाळीच राजा निघताना बोले
गोष्ट सांगायाचे काल राहूनिया गेले
जमलेच नाही काल येणे मला जरी
आज परि येणार मी वेळेतच घरी
स्वप्नातल्या गावामध्ये मारू बघ फेरी
खर्‍याखुर्‍या परीसाठी गोष्टीतली परी
बांधीन मी थकलेल्या हातांचा झुला
दमलेल्या बाबाची या कहाणी तुला....
ना ना ना ना ना.. ना ना ना ना ना....

ऑफिसात उशीरा मी असतो बसून
भंडावले डोके गेले कामात बुडून
तास-तास जातो खाल मानेने निघून
एक-एक दिवा जातो हळूच विझून
अशा वेळी काय सांगू काय-काय वाटे
आठवासोबत पाणी डोळ्यांतून दाटे
वाटते की उठूनिया तुझ्या पास यावे
तुझ्यासाठी मी पुन्हा लहानगे व्हावे
उगाचच रूसावे नि भांडावे तुझ्याशी
चिमुकले खेळ काही मांडावे तुझ्याशी

उधळत खिदळत बोलशील काही
बघताना भान मला उरणार नाही
हसूनिया उगाचच ओरडेल काही
दुरूनच आपल्याला बघणारी आई
तरीसुद्धा दोघेजण दंगा मांडू असा
क्षणा-क्षणावर ठेवू खोडकर ठसा
सांगायाची आहे माझ्या सानुल्या फुला
दमलेल्या बाबाची या कहाणी तुला....
ना ना ना ना ना.. ना ना ना ना ना....

दमल्या पायाने जेव्हा येईल जांभई
मऊ-मऊ दूध भात भरवेल आई
गोष्ट ऐकायला मग येशील ना अशी
सावरीच्या उशीहून मऊ माझी कुशी

कुशी माझी सांगताहे ऐक बाळा काही
सदोदित जरी का मी तुझ्या पास नाही
जेवू,खाऊ,न्हाऊ,माखू घालतो ना तुला
आईपरी वेणी-फणी करतो ना तुला
तुझ्यासाठी आईपरी बाबासुद्धा खुळा
तोही कधी गुपचूप रडतो रे बाळा
सांगायाची आहे माझ्या सानुल्या फुला
दमलेल्या बाबाची या कहाणी तुला....
ना ना ना ना ना.. ना ना ना ना ना....

बोळक्यामध्ये लुकलुकलेला तुझा पहिला दात
आणि पहिल्यांदाच घेतलास जेव्हा तोंडी मऊ भात
आई म्हणण्याआधीसुद्धा म्हणली होतीस बाबा
रांगत रांगत घेतलास जेव्हा घराचा तू ताबा
लुटू-लुटू उभं रहात टाकलंस पाऊल पहिलं
दूरचं पहात राहिलो फक्‍त,जवळ पहायचंच राहिलं

असा गेलो आहे बाळा पुरा अडकून
हल्ली तुला झोपेतच पहातो दुरून
असा कसा बाबा देव लेकराला देतो
लवकर जातो आणि उशीरानं येतो
एका घरा राहुनिया मनामध्ये घोर,
तुला तुझा बाबा नाही मला माझी पोर
बालपण गेले तुझे-तुझे निसटून
उरे काय तुझ्या-माझ्या ओंजळीमधून
जरी येते ओठी तुझ्या माझ्यासाठी हसे
नजरेत तुझ्या काही अनोळखी दिसे
तुझ्या जगातून बाबा हरवेल का गं?
मोठेपणी बाबा तुला आठवेल का गं?
सासुराला जाता-जाता उंबरठ्यामध्ये
बाबासाठी येईल का पाणी डोळ्यामध्ये
ना ना ना ना ना.. ना ना ना ना ना....

स्वर- सलील कुलकर्णी,संदीप खरे
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- दमलेल्या बाबाची कहाणी

चाललंय काय?

कुणी बी उठतंय...काही बी बोलतंय
कस भी वागतंय...चाललंय काय?
अरे कमरेच काढतंय…डोक्याला बांधतंय
आणि वर हसतंय…चाललंय काय?
''
''
आभाळाचं भांडं….पावसाळ्यात सुकतंय
हिवाळ्यात गळतंय…चाललंय काय?
काय राव नुसतंच बघताय?

आई नि बाप नाही दोघांची गाठ
पोर बघतोया वाट
भावाला भाऊ तरी पाठीला पाठ
लावी जन्माला नाट
चंद्रावानी पोर झाली डोक्याला ताप
उभ्या जन्माचा शाप आता चाललंय काय?
विकलिया आई नि विकलाय बाप
पोट याला सांभाळता चाललंय काय?
काय राव नुसतंच बघताय?

हे राजाने काढलीया विकायला प्रजा
आता सगळीच मजा…चाललंय काय?
मातीतल्या माणसाची झालीया माती
ना कुणाची भीती…चाललंय काय?
आला सोन्याचा धूर…आल्या पैशाच्या गप्पा
आला बाजारात बाप्पा..चाललंय काय?
देवान मारलीया कवाच टांग
तरी दर्शनाला रांग…चाललंय काय?
आर..कुणी ऐकल अस काय बोलताय?
खर सांगतोय…देवा शप्पथ

माणसाचं कारट…कसं लाळ गाळतंय
माग माग मागतंय…चाललंय काय?
फुटतीया छाती…नि तुटलेली नाती
नि तरी सुद्धा धावतय…चाललंय काय?
थांबायला वेळ नाही…बसायला वेळ नाही
बोलायला वेळ नाही…चाललंय काय?
अन्नाला चव नाही…पाणी बी गोड नाही
कशाची ओढ नाही…चाललंय काय?
काय राव नुसतंच बघताय?

स्वर- सलील कुलकर्णी,संदीप खरे
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- दमलेल्या बाबाची कहाणी