Monday, February 1, 2010

दूरदेशी गेला बाबा

दूरदेशी गेला बाबा, गेली कामावर आई
नीज दाटली डोळ्यात, परि घरी कुणी नाही

कसा चिमणासा जीव, कसाबसा रमवला
चार भिंतित धावुन दिसभर दमवला
आता पुरे ! झोप सोन्या' कुणी म्हणतच नाही

कशासाठी कोण जाणे देती शाळेमध्ये सुट्टी ?
कोणी बोलायाला नाही, कशी व्हावी कट्टी-बट्टी ?
खेळ ठेवले मांडून, परि खेळगडी नाही

दिसे खिडकीमधुन जग सारे, दिशा दाही
दार उघडुन तरी तिथे धावायचे नाही
फार वाटे जावे परी, मुठीमध्ये बोट नाही

स्वर- सलील कुलकर्णी
संगीत- सलील कुलकर्णी
गीत- संदीप खरे
अल्बम- अग्गोबाई ढग्गोबाई

1 comment:

  1. This poem very well depicts a small boy's pain while parents away from home. Only Marathi can relate such a relationship on paper.

    Bashir Ismail Mukaddam
    Kolthare, Dapoli, Ratnagi

    ReplyDelete