हा प्याला शेवटचा
आता थेंब सुद्धा नको
साधा गंध सुद्धा नको
आली पेंग दिली गालावर टिचकी
उजाडले तरी काय उजाड धरती
मावळता दिस येते डोळ्याला भरती
वर तिचा चंद माझ्या पेल्यातून झुले
घोट घोटा सवे रात कसनुशी बोले
कुणी दिला हात कुणी सावरले मला
कोण रागावले कोण घाबरले मला
भिवून का मनातले बोलणार नाही
मला ठाव कुणालाच कळणार नाही
दिसतात जुने जुने कितीक चेहरे
जुना जुना स्पर्श माझ्या देहात थरारे
जुने घाव आता पुन्हा नव्याने नको रे
हालचालींवर माझ्या क्षणांचे पहारे
अरे आता नको पाजू मला चढली अफाट
दिसू लागे नजरेच्या पल्याडची वाट
देहा सवे वाटेस त्या जाणे नाही होणे
बहिर्याच्या गावी नको म्हणायला गाणे
स्वर- संदीप खरे
संगीत- संदीप खरे
गीत- संदीप खरे
अल्बम- कधी हे कधी ते
No comments:
Post a Comment